TÜSİAD’ın ülkedeki ekono­mi ve hukuk konusunda ge­lişmeler karşı geçtiğimiz hafta yapmış olduğu açıklamalar TÜ­SİAD ve iktidar arasında sıkın­tı yaratmış durumda. Bu sıkın­tıların benzerleri geçmişte de yaşandı ve bitti. Şimdi bu krizi aklıselim ile çözüme kavuştur­ması tüm kamuoyunun beklen­tisi.

Öte yandan iş dünyasının bir başka bölümü, neredeyse TÜSİ­AD’ın ekonomideki gelişmeler konusundaki eleştirileri hak­lı çıkarırcasına yaşanan ekono­mik gelişmelerden memnun. Geleceğe umutla bakıyor.

Ülkemizde yaşananlara yö­nelik bu değerlendirmelerdeki farklılık, bir bakıma ekonomide son yirmi yıldır yaşanan yapı­sal dönüşümün ve ekonominin giderek daha fazla inşat-tica­ret-ve-hizmet gibi iktisadi faali­yetlere bağımlı hale gelmesinin sonucudur.

Sanayinin ve tarımın giderek ikinci plana itilmesinin netice­sinde sanayinin ve tarım sektö­rünün sesinin giderek daha az duyulmasının sonucudur.

Doğal olarak hukuk ve ekono­mik alanlarında yaşananlar do­ğal tabiatları gereği bu iki sektör üzerinde farklı etkilere neden olmaktadır.

Bir yandan küreselleşmiş ve uluslararası değerle­ri sahiplenmiş sana­yi gibi sektörler, diğer yanda ise ulusalcı ve iç pazar gelişmelerine daha duyarlı hizmet-ti­caret-ve-inşaat gibi sektörler…

Kanaatimce bu ser­maye içinde yaşanılan temel kırılmanın kay­nağını oluşturmakta­dır.

Uygulanan ekonomi politika­larının ekonomide yarattığı et­kilerin sonuçlarını da buna göre değerlendirmek gerekiyor.

Örneğin değer kazanmış bir TL, küresel sistemin aktörü ol­muş sanayiyi tarafından daha olumsuz bir şekilde değerlendi­rilirken, daha çok iç pazara da­yalı olan, bu yüzden de “yerellik” özelliği baskın olan hizmet-tica­ret-ve-inşaat faaliyetlerinde iş yapanlar tarafından olumlu ola­rak değerlendirilebilir.

Elbette ekonomik gelişmeler­den birbirinin tersi şeklinde et­kilenen iki grup içindeki iktisa­di aktörlerin ekonomik algıları da ister istemez farklılaşmak­tadır. Bu yüzden........

© Dünya