Bugün sizlere ne e ko n o m i d e n bahsedeceğim ne de finans piyasaları­nın dalgalı grafikle­rinden. Bazen hayat, tüm verileri, analiz­leri, tabloları bir ke­nara bırakıp insanı daha derin, daha ki­şisel bir muhasebe­ye davet eder. Son iki haftadır peş peşe aldığım acı haberler, beni işte tam da böyle bir ses­sizliğin ve içe dönüşün eşiğine taşıdı.

İlk haber, sabah koşularının ardından dostlarla içilen kah­venin sıcağında geldi. O güne kadar keyif ve enerjiyle başla­yan sabah, bir anda boğazımda düğümlenen bir sessizliğe bü­ründü. Sevgili spor arkadaşım Haluk’un zarif eşi Vera, ara­mızdan ayrılmıştı.

Vera, mücadeleyi, direnci, samimiyeti ve sevgiyi taşıyan, geç tanıdığınızda bile sanki yıllardır hayatınızdaymış hissi uyandıran nadir insanlardan­dı. Yıllardır süren hastalığını hiç kimseye hissettirmeden, hayata bağlılığı ve mücadele­si ile hepimizin zihnine ve kal­bine dokunmuştu. Arkasında yalnızca anılar değil, yaşarken yaşattığı değerler bıraktı.

Henüz bu haberi sindireme­mişken, cumartesi sabahı, her zamanki bisiklet rotam için hazırlandığım sırada, eski ha­zineci dostlarla kurduğumuz bir gruptan gelen yeni bir me­saj beni yeniden sarstı. Türki­ye Cumhuriyet Merkez Banka­sı’nın önceki başkanlarından, saygın bürokrat Sayın Rüşdü Saracoğlu’nu........

© Dünya