Türkiye maalesef ki kendi vatandaşlarının kendi para birimine güvenmediği bir ülke. Hep de böyle oldu. Vatandaş da haksız sayılmaz, güvenmeye kalktığı dönemlerde ciddi za­rarlarla karşı karşıya kaldı.

Aslına bakarsanız yatırımcı­nın muradı çok belli. Birinci is­teği para kaybetmemek, ikinci isteği de makul bir oranla alım gücünü artırabilmek. Para kay­betmemek derken reel anlam­da para kaybetmemekten bah­sediyorum. Enflasyondaki ar­tış kadar en azından yatırımım değer kazansın istiyor. Maale­sef burada devreye hangi enf­lasyon sorusu giriyor. Merkez Bankası’nın haziran sektörel enflasyon beklentileri raporu­na göre hanehalkının bir yıllık enflasyon beklentisi yüzde 53 seviyesinde. Bu da aylıkta yüz­de 3,5’e yakın bir enflasyon an­lamına geliyor. TÜİK’in açık­ladığı son enflasyon verisi­ne baktığımızda aylıkta yüzde 1,35 yıllıkta da yüzde 35,05 ol­duğunu görüyoruz.

Şimdi bir de yine TÜİK’in açıkladığı finansal yatırım araçlarının aylık getirileri ve­risine bakalım. Burada Hazi­ran ayında TÜFE’yle indirgen­miş şekilde en yüksek getiriyi devlet iç borçlanma senetleri sağlamış; yüzde 2,82, ikinci sı­rada euro var yüzde 2,58, üçün­cü sırada brüt mevduat faizi var yüzde 2,06, sonra dolar ve borsa şeklinde gidiyor.

Bu büyüklükler TÜFE’yle in­dirgenmiş, peki hangi TÜFE’y­le?........

© Dünya