2008 global fi­nansal krizden önce Çin’in GSY­H’sı 4 trilyon dolar­dı ve dünya imalatı­nın ’ini gerçek­leştiriyordu. Şimdiyse ekono­misinin toplam bü­yüklüğü 18 trilyon dolar seviyesine gelmişken dünya imalatı­nın üçte birini gerçekleş­tirdiğini görüyoruz.

AB’nin toplam üretimi­nin 18.3 trilyon dolar oldu­ğunu hesaba katarsak bu kadar kısa süredeki Çin’in üretimindeki artışı ve bu­nun diğer ülkelere etkisini daha iyi anlayabiliriz.

Birinci Çin şokunda Çin’in diğer ülkelere ihra­catı artarken aynı zaman­da diğer ülkelerin de Çin’e ihracatı artıyordu. Çün­kü özellikle komplike üre­tim metodları gerektiren ürünlerde Çin ithalatçı du­rumundaydı.

Şimdiyse bu kompozis­yon da değişmiş durum­da. Çin kendi tüketimi için de birçok şeyi üretebildi­ği için ithal etme ihtiya­cı azaldı. Mesela son 2-3 yıldır Çin’in Almanya’dan yaptığı ithalatta düşüş var ve bu düşüş Almanya GS­YH’sının %0.5’i kadar. Bu önümüzdeki yıllarda da sürecek bir trendin baş­langıcı olarak okunabilir.

Almanya yapısı gere­ği ABD’ye göre emeğin ve sermayenin hareketleri­nin daha kısıtlı olduğu bir ülke. Bu sebeple gereken dö­nüşümü kısa sürede sağ­layamıyor. Diğer taraftan çok önemli bir diğer yapı­sal dezavantajsa imalat sa­nayisinin toplam üretim içindeki payı.

Almanya imalatın payı ’ken, ABD’de bu oran . Daha da önemlisi ABD’de imalat sanayiinde Çin’in rekabetine çok açık olmayan gıda işleme gibi sektörler varken, Alman­ya’da otomotiv, kimya ve makine sektörü önemli rol oynuyor.

Mesela 2023’de bu 3........

© Dünya