Çoğumuz hayatta güvenli yolu seçeriz. Bu psikolojik olarak anlaşılabilir bir tercihtir çünkü biliriz ki “sürüden ayrıla­nı kurt kapar”. Ancak bir de sürüye takılıp, sürüyle kaybolmak veya uçurumdan aşağı uçma senaryosu vardır, ki sürü psikoloji­si ile hareket ederken bu riski pek fark et­meyiz.

Bugün Türkiye’de iş yaşamında olan tam da bu. Şirketlerimiz, birbirlerine ben­zer ürün ve hizmetlerle, kalite veya fiyat rekabeti eksenli olarak yarışmaya çalışı­yor.

Bu rekabet türü dahilinde ortada tat­min edici kârlar olmayacağından, serma­ye birikimi de olamıyor ve işleri borçla döndürme ve hayatta kalmaya dayalı yö­netim modelleri ön plana çıkıyor. Faiz in­dirimlerini bekleyen, piyasa canlansın da şu işler eskiye dönsün diyen konjonktürel yapılar haline geldik.

Bana bu yazdığım için kızanlar olacak ama bugün rekabet artık daha iyi veya ka­liteli üretmek ile değil, daha farklı olmak, dikkat çekmekle kazanılıyor. Bu eskiden b2c için böyleydi, şimdi b2b için de böyle olmaya başladı. Korkunç bir gürültünün içindeyiz ve piyasada çok rakip var. Tüm şirketler biz buradayız diye bağırıyor, dik­kat çekmek için büyük harcamalar yapı­yorlar.

Bu gürültünün içinde müşteri sizi zor duyar. “Biz daha........

© Dünya