Son birkaç yazımda özellikle orta ve bü­yük ölçekli şirketler için büyük düşün­menin gerekliliğine vurgu yaptım. Büyük düşünmek derken, önce kurumsallaşma, sonra küresel iş vizyonunu kast etmiştim.

Küçük olsun, güvenli olsun, bilindik olsun anlayışının doğru olmadığını düşünüyo­rum. Bir iş insanı dostum bundan seneler önce yatırım konusunda sohbet ederken, “yabancıların yatırım yapmakta istek­siz olduğu bir ortamda, yerlilerin yatırım yapması ne derece mantıklı?” diye sor­muştu. Üzerinde düşünmek gerek.

Basiretli bir iş insanı duygusal değil ras­yonel karar verir. Yatırımlarını, faaliyetle­rini tüzel kişilik ve paydaşları açısından en doğru getiriyi sağlayacak şekilde plan­lar, yürütür.

Bu anlamda, ürün ve hizmetleri açısın­dan en doğru yatırım ortamı neresi ola­caksa oraya yönelir. Örnek olarak Mısır ve tekstilcileri verebiliriz. Konuya milliyetçi bir perspektiften bakabilmek için, rasyo­nalitenin de bu duygusallığı desteklemesi gerekir.

Akıl ve duygunun örtüştüğü dönemler, ki böyle dönemler yaşadık, iş insanı içe­ride yatırım yapar. Ancak bunların örtüş­mediği dönemlerde, küresel düşünmek zaruridir.

Eğer ürün ve hizmetlerimize güveni­yor, bunların dünyanın farklı........

© Dünya