Mehmet Rauf’un Suat’ı (kadın) ve Haruki Murakami’nin Watana­be’si (erkek) Boğaziçi’nin taş duvardan bir pastanesinde buluşsalar Watanabe Suat’a muhtemelen “sevdi mi seni?” di­ye sorardı.

Çikolatanın yumuşak tadı bi­le cevabın yüzyıl geride kaldığını bilen Suat’ın sessizliğini bozamazdı. Yudum­ladıkları matcha çayı ve Türk kahvesi soğumaya yüz tutarken boğazı düğüm­lenmiş halde soruyu anca bir başka soru ile cevaplayabilirdi: “Peki ya sen sevdin mi?” Başka bir şey konuşmaz kalkıp ayrı yönlerde yürürlerdi, aynı kadere.

Hesabı deflasyonist Japon Yeni ile mi yoksa enflasyonist Türk Lirası ile mi öderlerdi bilemeyiz. Ama bildiğimiz bir şey var ki ABD Doları bazında mat­cha çayı fiyatları da, kakao fiyatları da kahve fiyatları da astronomik seviyele­re ulaştılar.

Yumuşak tarım emtiaları grubunda yer alan kahve ve kakao fiyatlarında­ki sert dalgalanmalar dinmiyor. Geçti­ğimiz yıl astronomik seviyelere ulaşan fiyatlarda normalleşme henüz sağla­namadı, aksine yeni ve yüksek bir fiyat bandının oluştuğu görülüyor.

2024 Ni­san'da kakaonun fiyatı 8 bin dolar eşi­ğine geldiğinde, JP Morgan fiyatların 7 bin dolar seviyelerinde istikrar kaza­nacağını öngörmüştü. İlk aşamada ger­çekleşen bu senaryo, Aralık ayı itiba­rıyla bozuldu ve fiyatlar tarihi bir rekor kırarak New York ICE’da gün içi işlem­lerde ton başına 13bin dolara yaklaştı. Bu süreçte fiziki stok yeter­sizliği ve vadeli kontratlar­daki likidite sıkışıklığı fiyat oynaklığını daha da artırdı. Yüksek fiyatlar nedeniyle çi­kolata üreticileri birçok pa­zarda talep düşüşü gözlem­lediklerini belirtirken, fi­yatlar 8 bin dolar desteğine çekildi.

Ancak son dönemde Afrika’da kötüleşen hava ko­şulları, yaşlanan kakao ağaç­ları ve kalite sorunları ne­deniyle........

© Dünya