Bloomberg Terminali’nin açılış sayfası geçtiğimiz hafta özdeyişleriyle gündemi be­lirledi:

*“Eğer ölçü hedefe dönüşürse, artık iyi bir ölçü değildir.” Char­les Goodhart, 25 Ağustos 2025.

*“Hesaplamanın özü sezgidir, sayılar değil.” Richard Wesley Hamming, 1 Eylül 2025.

İngiltere Merkez Bankası tec­rübesi ve LSE geçmişiyle Char­les Goodhart, küresel merkez bankacılığının ağır toplarından­dır. “Rasyonel piyasa” görüşü­ne karşı duran Goodhart, TCM­B’nin koridor politikasına ma­kaleleriyle ilham vermiş, yine TCMB himayesinde Boğaziçi Üniversitesi dâhil birçok sem­pozyumda Türkiye’ye gelerek heterodoks damarı beslemiş­tir. Gerçi kendisine göre “Şikago ekolü dışında kalan herkes hete­redoks”tur.

Ağustos ayı enflas­yonu açıklandığında son yılların en düşük değerlerinden biriyle karşılaştık: %2,04. Aylık ortala­ması %2,14 seviyesindeki son on yıllık geçmişin hemen altında. Yani tam ortalama… Ama piyasa bu ortalamayı yüksek buldu! İş­te sürpriz etkisi buradan doğdu. Verinin ardından fiyatlamalar hareketlendi, beklentiler değiş­ti. Eğer ortalama bir veri yüksek hissediliyorsa, merkez bankası beklentileri çıpalamış demek­tir. Goodhart’a göre kısa vadede merkez bankası faizi seçmekte serbesttir ama uzun vadede “re­el faiz” konjonktüre teslim olur. Bu noktada merkez bankasının yönettiği şey artık faiz değil, enf­lasyondur.

Fed’in söz ile yönlendirme (ta­ahhüt = forward guidance) gele­neği de tam bu mantığa oturur. Bernanke döneminde geliştiri­len yöntem, küresel merkez ban­kacılığında verim eğri­si boyunca beklentileri yöneterek uzun vadele­re etkiyi artırdı.

Daha önce de tartış­tığımız üzere piyasa fi­yatlamalarını baz al­mak esastır. Ağustos enflasyonu ile ana eği­lim (trend enflasyon) $ oranı­na kadar geri çekildi. Verim eğ­risi fiyatlamaları bu oranı teyit eder nitelikte zira kısa ve uzun vadeli faizler arasındaki........

© Dünya