Türkiye'de 2012 yılında yürürlüğe giren 12 yıllık zorunlu eğitim sistemi, eğitim alanında önemli bir reform olarak kabul edildi. Eğitimin bütün insanlar için bir zorunluluk olarak kabul edilmesinin iki önemli boyutu vardır: Bunlardan birincisi modern devlet (ulus-devlet) paradigması, diğeri de küresel ekonomik düzenin eğitimi işletmeci paradigmaya göre dizayn etmesidir.

Kanunla eğitim sisteminde başlayan yeni dönemin iki temel amacından biri öğrencilerin eğitim süresini uzatarak daha nitelikli bir nesil yetiştirmek ve toplumun ortalama eğitim süresini yükseltmek, diğeri ise eğitim sistemini bireylerin ilgi, ihtiyaç ve yeteneklerine göre geliştirmektir. Son zamanlarda toplumun tüm kesimleri tarafından bu sistem tartışılır hale gelmiştir. Nitekim Milli Eğitim Bakanı Sayın Yusuf Tekin de “…12 yıllık zorunlu eğitim tartışılsın istemiştik, tartışılıyor da. Çok değişik platformlarda bu konular tartışılıyor. Ticaret Odaları tartışıyor, Sanayi Odaları tartışıyor. Ortaya çıkan formüller var…” meyanında açıklamada bulundu.

Sistemin handikaplarını şu şekilde sıralayabiliriz.

-Altyapı ve Kaynak Yetersizliği

12 yıllık zorunlu eğitim, özellikle taşra bölgelerinde altyapı sorunlarını beraberinde getirdi. Birçok okul öğrenci sayısındaki artışa hazırlıksız yakalandı. Sınıflar kalabalıklaştı, fiziki imkânlar yetersiz kaldı ve öğretmen sayısı ihtiyacı karşılamakta zorlandı. Bu durum eğitim kalitesinin düşmesine neden oldu.

-Öğretmenler Üzerindeki........

© Doğruhaber