İki yıla yakındır Müslüman kitleler ve dünyanın özgür insanları olarak meydanları dolduruyoruz; her gün gözlerimizin önünde diri diri yakılan kadın ve çocukların acısını ta yüreklerimizde hissederek, gözyaşları içinde soykırımı telin ediyoruz. Lanetliyoruz… Siyonist canavarlara karşı içimiz kin ve nefret dolu… Ama çaresiziz, ellerimiz kollarımız bağlı… Sadece bağırıyor, çağırıyor, lanetler yağdırıyoruz… Kardeşlerimize yardım ellerimizi uzatma imkanından yoksunuz…

Çünkü yöneticilerimiz bizim gibi düşünmüyorlar, bizimle aynı duyguları, aynı acıyı, aynı nefreti paylaşmıyorlar. Harekete geçmeleri için yaptığımız çağrılar, yalvarışlarımız, gözyaşlarımız, feryatlarımız onları etkilemiyor. Umursamıyorlar bizi… Haykırışlarımız sağır duvarlara çarpıyor. Yöneticilerimiz bizden değiller, bizimle değiller…

Bizdenmiş gibi görünüyorlar, bizimle aynı duyguları paylaştıklarını iddia ediyorlar, sert söylemlerle düşmanlarımızı lanetliyorlar. Sanki yöneticiler onlar değilmiş, işin başında onlar yokmuş, ordulara sahip değilmişler, birer STK’ymışlar gibi davranıyorlar. Bizleri aldatıyorlar. Gazımızı almaya çalışıyorlar.

Ama yaşananlar, pratikler, uygulamalar, istatistikler, anlaşmalar, yöneticilerimizin bırakın düşmanlarımıza karşı harekete geçmeyi, onlarla iş birliği içinde oldukları, cinayet ve........

© Doğruhaber