Son 20 yılda, dindarlar Cumhuriyet tarihinde hiç olmadığı kadar rahat bir ortama kavuşmuşlardır. Her ne kadar bu "rahatlık" yasal ve anayasal bir güvence edinmemişse bile dindarların önünde İslami eğitim ve İslami yaşama dair hiçbir engel bulunmamaktadır. Özel okullar, İmam Hatipler, medreseler, Kur'an kursları, yurtlar vesaire... Gazeteler, dergiler, televizyonlar, kitaplar... Tarikatlar, cemaatler, dernekler, vakıflar, partiler... Tamamının kapısı sonuna kadar açık değil mi ya Allah aşkına!

Gençler bilmez ama bir zamanlar hayalini kurmayı bile ham hayal bulurduk bu özgürce “yaşama ve yayma" alanını. Elbette bu imkân, İslami camiaların biriktirdikleri yüzyıllık enerjilerinin siyasal tezahürüydü. Kim bilir belki de birikecek gazın bir patlamaya, bir devrime evrilmesini önlemenin ön hamlesiydi de bilinmez. Çokça iddia var ortada. Bu ayrı ve flu bir tartışma alanı elbet. Ancak bütün bu "yaşama ve yayma" alanı dediğimiz özgürlükten dindarlar istifade etti mi derseniz işte orası asıl tartışılması gereken alan. Elbette irili ufaklı onlarca İslami yapı, yüzlerce okul, medrese, yurt, vakıf, kurs vs. açtı. Yüz binlerce hatta milyonlarca çocuk-genç buralardan geçti/geçiyor. İmam hatipler........

© Doğruhaber