Siyonistlerin Osmanlı Devleti'ne düzenledikleri ilk resmi ziyaret, II. Meşrutiyet’in ilan edildiği yıla denk gelir. Esas hedefleri Yahudi devleti kurma idealleri doğrultusunda Osmanlı’da yaşayan Yahudilerin desteğini almaktı. Ancak o dönemlerde diasporadaki Yahudiler tarafından marjinal bir terör örgütü olarak görülen Siyonist hareket, aradığı desteği bulamadı. Destek vermeyi reddedenler salt bir Yahudi devleti kurulması konusunda dini açıdan itirazlarını dile getiren Ortodoks Yahudilerden oluşmuyordu, aynı zamanda Osmanlı İmparatorluğunda aktif konumda bulunan laik tandanslı “Evrensel Yahudi Konfederasyonu” gibi Yahudi örgütler de Siyonistlere karşı mesafeli duruyordu.

Siyonistlerle Jön Türklerin ortak çıkış noktaları laiklik idi. Bu ortak argümanı kullanarak, yeni kurulan laik devletin, Siyonizm’le iş birliğine gitmesinin, ülkenin menfaatlerine katkıda bulunacağı yolunda ikna turlarına başladılar. Sırf bu iş için revizyonist Siyonizm’in kurucusu olarak Wladimir Jabotitinsky, 1908 yılında İstanbul’a yerleşti. Başka Siyonistler de İstanbul’da adeta kamp kurmuşlardı. Bunlardan biri de İsrail’in gelecekteki ilk başbakanı David Ben Gurion idi. Gurion, Rus vatandaşlığından çıkarak Osmanlı Devleti tabiiyetine geçti. İbranicede ‘Osmanlı olmak’ anlamına gelen ‘lehitatman’ konseptini benimsedi. Ben Gurion’un halefi Moshe Sharett ve gelecekte........

© Doğruhaber