Öncelikle başlığı bilerek provokatif seçmiş olabiliriz ama bu seçim, hepimizde zaten proaktif bir öngörü olduğu varsayımıyla yapılmıştır. Daha netleştirelim. Başlıktaki düşüncenin doğuşu, farz bir ritüelimize, yani Hacc’ın vaciplerinden olan “şeytan taşlamaya” dayanıyor.

Şüphesiz Rabbimizin tüm işleri hikmet üzerinedir. Hacc ibadetindeki bu ritüel bize, “insanın doğru yolu bulması için, taşlayacak şeytanlara ihtiyacı olduğunu gösteriyor” diye düşünüyoruz.

Taşlanacak şeytanlarımızın olması, onurla karşısına dikileceğimiz ve karşımıza dikeceğimiz bir veya birkaç hedefimizin olması demektir. Böylece insan, hedefsizce amaçsızlığın boşluğuna düşmemiş olur ve hakk yolunda mücadele etmeye başlar.

Taşlanacak şeytanlarımızın olması, insanın tembellikten ve korkaklıktan kurtuluş reçetesidir, vahdet ve kardeşliğimizin harcıdır.

İdeallerimizin ve bir dava sahibi olmamızın varlığını imkanlı kılan, taşlanacak şeytanlarımızın olmasıdır.

Taşlanacak şeytanlarımızın olması, kendi benliğimizden, egolarımızdan, menfaatperestliğimizden kurtuluşumuzu sağlıyor ve bizi kendi benciliğimizin zindanında çürümekten kurtarıp, benliğimizi özgür kılıyor. Sonra da bizi lal ve sağır olmaktan kurtarıp adaletin yardım çığlıklarını duyar kılıyor. Bakar kör olmaktan veya kaygısızca gaflet içinde uyumaktan kurtarıyor ve bizi kötülerin, zalimlerin yüzüne fırlatılacak........

© Doğruhaber