İsraf, bir kaynağın veya malzemenin gereksiz yere harcanması veya boşa gitmesi anlamına gelir. Bu kavram, şeriatta taşıdığı anlam bakımından hayatın her alanını içine alacak kadar geniş bir manaya sahip bir İslami terimdir. Değerli ve diğer tüm nimetleri verimsiz veya gereksiz yere tüketmek manasında Arapça olan israf; if’al babıyla, sülasi mezidlerin birinci nev’in birinci babından bir harf ziyade olan ve “ekreme” kalıbı üzerine bina edilen bir fiildir. Bu fiilin, hem geçişli hem de geçişsiz gelebilen bir kalıbı vardır. (Lisanu’l Arabi)

İsraf, geniş anlamıyla hayatın her alanında şeriatın sınırlarının aşılması sonucu meydana gelen her muamelenin adıdır. İmanda, amelde, ahlakta, edepte, karakterde, yetenekte, aile ortamında, eşlerin birbirlerine olan ihtiyaçlarında, evlat ve ebeveyn ilişkilerinde, zaman ve imkanda fırsat ortamı gibi… Bu hususlarda kişinin yapacağı her gayri şer’i girişim birer........

© Doğruhaber