Siyasî iktidarın Ekrem İmamoğlu’nun şahsında İstanbul Büyükşehir Belediyesi’ne ve dolaylı olarak ta CHP’ye karşı geçen 19 Mart’ta başlattığı yargısal görünümlü siyasî operasyona karşı organize edilen protestoların belki de en dikkat çeken ve pek çok kişiyi şaşırtan yanı gençlerin bu etkinliklerde öne çıkması oldu.

Gençlerin bu protestolara belki de en istikrarlı şekilde katılarak AKP otoriterizmine (ama işbirlikçi ortak MHP’ye değil) karşı rejimin ideolojik sembollerine sıkı sıkıya sarılmaları CHP’nin ve ulusalcı-Kemalist medyanın ‘’Atatürk gençliği’nin yükselen bilinç düzeyine övgüler yağdırmalarına ve ülkenin geleceğine daha bir umutla bakmalarına yol açtı. İdeolojik kimliği gereği CHP’lilerin bu heyecanı anlaşılabilir ve kendi içinde tutarlı olsa da, meseleye tarafsız gözle bakanların aynı heyecanı paylaşmaları zor görünüyor.

Şahsen benim protesto miting ve yürüyüşlerine hâkim olan söylem ile bu gösteriler esnasında seslendirilen kimi sloganlardan edindiğim izlenim, sırf AKP otoriterliğine karşı eylemlerde öne çıkmalarına bakarak bu gençlerin hür ve demokratik bir Türkiye ümidinin garantisi olduklarına hükmetmenin aceleci bir yargı olduğunu bana düşündürmektedir. Gençlerin AKP-MHP baskıcılığına karşı ortaya koydukları bu parlak performans kendi başına onların özgürlükçü ve çoğulcu bir demokrasinin heyecanlı taraftarı oldukları anlamına gelmez.

Protestocu gençlerin tepkisini hükümetin baskıcılığına karşı çıkma saikinin motive ettiğini inkâr etmeksizin, bana öyle geliyor ki, bu gençlerin önemlice bir kısmının bu gönüllü aktivizminin arkasında siyasî ideal ve prensiplerden daha çok AKP zihniyetinin tehdit ettiğini düşündükleri özel yaşama ilişkin tercihleri saklıdır. Başka bir deyişle, gençlerdeki protesto ruhunun ve görünüşteki otorite karşıtlığının kaynağı sadece siyasî baskıya karşı çıkma isteği ve özgürlükçü-demokratik siyasî ilkelere bağlılık değildir, bunda onların hazcı yaşam umutlarının önündeki ‘’gerici’ engellerin ortadan kaldırılması arayışı da önemli rol oynamış görünmektedir.

Açıkçası, gençlerin bir kısmını toplumda baskın olan ahlâkî yargılara ve davranış standartlarına uymayı reddeden bir tür libertinizm ve hedonist yaşam özleminin........

© Diyalog Gazetesi