Kongo yağmur ormanlarındaki bir nehrin kıyısında, geçen yüzyılda yaşayan pigmelere elveda demeden önce son olarak onların ormanla, yani doğa ile ilişkilerini anlatmak istiyorum.
Antropolog Colin M. Turnbull’un (1924-1994) yazdığına göre; bu ilişkiyi sağlayan en önemli şeyler günlük hayatın bir parçası olan, büyük küçük, kadın erkek herkesin katıldığı şarkılar ve danslardır.
Yaşlı bir pigme olan Moke bunu şöyle tarif eder: “Orman bizim anne ve babamızdır ve iyi bir anne veya baba gibi ihtiyacımız olan her şeyi verir: yiyecek, giysi, barınak, sıcaklık… ve sevgi. Normalde her şey iyi gider çünkü orman, çocuklarına iyi davranır. Her şey iyi gitmezse bir neden olmalıdır.
Çünkü bizim dünyamızda normal olan her şeyin iyi gitmesidir. Ama bazen geceleyin, uyurken kötü şeyler olur çünkü uyanık değiliz ve bu nedenle kötülüğe engel olamayız. Kampı bir karınca ordusu işgal eder veya bir leopar girer, bir av köpeğini, hatta bir çocuğu çalar. Uyanık olsak böyle........

© Diyalog Gazetesi