Altmış altı milyon yıl kadar önce bir gün, on kilometre uzunluğunda bir asteroit veya kuyruklu yıldız, Meksika’nın Yucatán Yarımadası’na düştü. Sürati o kadar müthişti ki önündeki atmosferi sıkıştırarak havayı güneşin yüzeyindeki ısıdan daha sıcak hâle getirdi. Çarpışma şiddeti bir milyar atom bombasına eşitti. Cisim, 45 kilometre yeryüzü kabuğuna nüfuz etti ve 160 kilometre genişliğinde bir krater meydana getirdi. Dünyanın her tarafında devasa yer sarsıntıları oldu. Çukurun binlerce kilometre çevresinde toprak, deniz gibi dalgalandı durdu. Devasa volkan patlamaları baş gösterdi. Karaların içlerine kadar etkili dev tsunamiler oluştu. Bin kilometre süratinde rüzgârlar gürledi. Eriyip gökyüzüne fırlayan kayalar, havayı ısıtarak yere indiklerinde ormanları ateşe verdiler ve canlıları yakıp kavurdular. Bütün bunlar ilk iki saatte meydana geldi. Havayı dolduran kurum, toz ve duman güneşin önünde bir perde oluşturdu ve yıllarca dünya karanlık, soğuk, asit yağmurları alan bir yer oldu. Bu perde o kadar kalındı ki fotosentez faaliyetini imkânsızlaştırarak çarpışmadan kurtulan birçok kara........

© Diyalog Gazetesi