Mahsun Kırmızıgül’ü tanırsınız. Türkü söyler, sinema yapar… Kendisine sorarsanız, ikisi arasında tercihini yapmış; ‘sinemacı’ olarak anılmak istiyor.

İşte o Kırmızıgül, bugünlerde, gazeteci Zafer Şahin’in, ismini ‘terörsüz Türkiye’ istemeyen sanatçılar arasında andığını söyleyerek, ‘mağdur’ sıfatıyla konuşuyor.

Aslında Şahin bir soru soruyordu: “Sanatçılar ‘terörsüz Türkiye’ istemiyor mu?” Bundan mağduriyet çıkartmak, üstelik mağduriyeti katmerlendirerek anlatmak pek hakkaniyetli değil. Ben konu üzerine yazmaya, Kırmızıgül’ün tivitini okuyunca karar verdim.

Üç başlık altında ele alayım.

1. SANATÇININ SORUN TARTARKEN PORTRESİ

Kırmızıgül belli ki; sorunlar arasında bir hiyerarşi şeması çıkarmış. Hangisi büyük, hangisi küçük, hangisi zor, hangisi kolay?

İki sorun olarak terörle yolsuzlukları, kendi terazisinde tartmış. Yolsuzluğun terörden 10 kat tehlikeli olduğu sonucuna varmış. Tivitinin ilk satırlarında bunu paylaşmış.

Sonradan tespitini abartılı bulmuş olmalı ki yeniden tartmış. Bu defa yolsuzlukla terörü, sorun olarak eşdeğer bulmuş. İki paragraf sonra bunu da........

© Diriliş Postası