Özü itibarıyla kastettiğim şey, bütünlüklü bir siyaset biçimiyle mantığa aykırı parçaları bir araya getirmeye çalışan siyaset biçimi arasındaki salınımdır.

AK Parti daha ilk günden beri içeride ve dışarıda tutarlı bir siyaset biçimi ortaya koymaya çalışarak aynı zamanda etnik ve dinî farklılıkları uzlaştırma gayretiyle bir siyaset rotası izliyor.

CHP’nin izlediği yol ise daha çok paralojik bir yol.

Yani mantığa aykırı parçaları bir araya getirmeye çalışan, bütünü parçalamaya dönük bir yol.

Bunu, 17-25 Aralık sonrası FETÖ’nün yayın organlarına kalkan olduklarında ya da PKK uzantılarını “çözüm süreci” sonrası yaşananlara rağmen Meclis’e taşıdıklarında açıkça göstermediler mi?

Başka bir yanıyla bu, Karl Marx’ın da kullandığı antagonizmik yani “düşman muhalif” üretmeye dayalı, zıtlıkları çatıştıran bir siyaset biçimi.

Bunu da bir demokrasiymiş, özgülük mücadelesiymiş gibi yansıtmaya çalışıyorlar.

Bizi bu siyaset biçimiyle tanıştıran Kılıçdaroğlu iken; onu geliştiren İBB Başkanı oldu.

İBB Başkanı bana Harry Stack Sullivan’ın “parataksik düşünce” biçimini de hatırlatıyor.

Yani aynı anda ortaya çıkan ama aralarında hiçbir mantıksal bağ bulunmayan iki ayrı olay arasında bir nedensellik bağı........

© Diriliş Postası