Her yaşayan canlı, bir şekilde ömrünü tamamlayarak bu fâni dünyadan göç eder. Kimi uzun, kimi kısa yaşar bu âlemde. Herkese takdir edilen bir ömür vardır.

Tamamlayabilirse kelebeklerin ömrü bir gün imiş. Hiç merak ettiniz mi bir kelebek koca bir güne neler sığdırıyor? Kelebek kocaman, zarif, rengârenk kanatlarıyla bir menzilden diğerine koşar durur. Gün akşam olunca da yol biter, ömür biter… Ha bir gün yaşamışsın ha bin gün, ne fark eder.

Yaratılmışların en özeli insandır. İnsan yeryüzünün efendisi olduğu için sadece kendinden değil, yaratılmış her şeyden sorumludur. Bu sorumluluğu iyi ve güzel kullanırsa sınırsız iyiliğe vesile olur. Tabiri caizse yeryüzünü cennet yapar. İyiliğin sınırı olmadığı gibi kötülüğün de sınırı yoktur. Kötülük yaparak dünyayı cehenneme çevirebilir insan. O yüzden dünya, iyilerle kötülerin mücadele meydanıdır.

“Ecel gelince cihâne, baş ağrısı bahâne.” olur. Binbir çeşit ölüm sebebi vardır; kimi hastalıktan, kimi açlıktan kimi tokluktan, kimi varlıktan kimi yokluktan ölür… Sel olur alıp götürür, yangın olur; yakar bitirir. Kimi denizde kimi havada ölür… Büyükler derlerler ya, Allah sıralı ölüm versin. Buna rağmen ölüm........

© Diriliş Postası