Tarihte süreklilik vardır.

Ne birilerinin ifade ettiği gibi Osmanlı’da her şey mükemmeldi.

Ne de birilerinin söylediği gibi Osmanlı bataklıktaydı.

Ya da;

Ne birilerinin söylediği Cumhuriyet Dönemi her şey doğru ve mükemmel yapıldı.

Ne de birilerinin söylediği gibi Cumhuriyet Dönemi felâket oldu.

Unutmayalım ki; İstiklal Harbi’nin komuta kadrosunun tamamı 2. Abdulhamid Han’ın Harp Okulu’ndan mezun subaylardır.

Unutmayalım ki; Gazi Mustafa Kemal’i Başkomutan olmaya Osmanlı Ordusu hazırladı. Anadolu’da bir harekât başlatmaya ehil kendisini gördü Sultan Vahidettin Han... TBMM de Başkomutan olarak atadı.

Şu hayâsızlığı da ayıplıyorum. 26 Ağustos 1071 ile 30 Ağustos 1922’yi karşılaştırmak!.. Ne büyük bir ayıp!.. “Ne” si nasıl karşılaştırılabilir ki?

Sizinle Binbaşı iken 2003 yılının 30 Ağustos’unda Kartal Meydanı’nda Şanlı Ordumuz adına yaptığım Tören Konuşmasını paylaşmak istiyorum.

“Sayın Kaymakamım, Komutanım, Belediye Başkanım, Kıymetli Kartallılar…

Bu gün 81’nci yıldönümünü kutladığımız 30 Ağustos Zaferi, 1071’de açılan Anadolu kapısının, 1922’de sonsuza dek kapanmayacağının kutsal bir işarettir.

Orduları dağıtılmış, vatan toprakları parça parça edilmiş, yakılmış, yıkılmış, işgal altında kalmış Türk Milleti ve O’nun bağrından çıkıp vatan topraklarını “YA İSTİKLAL YA ÖLÜM” parolası ile düşman çizmesinden kurtarmaya azmetmiş kahraman Türk Ordusu, büyük bir gizlilikle hazırlıklarını tamamlayarak 26 Ağustos sabahı gün ağarırken düşman mevzilerinin üzerinde patlayan topçu mermilerinin korkunç uğultusu ile taarruza geçti.

Düşman çok iyi tahkim ettiği mevzilerinde imha edildi. Kalanlar Başkomutan Mustafa Kemal’in; “Ordular! İlk hedefimiz Akdeniz’dir. İleri!” emri ile on günlük ve 400 kilometrelik bir takipten sonra 9 Eylül’de İzmir’den denize döküldü.

Bu zafer, dünyanın tüm askeri uzmanlarının şaşkınlığına neden oldu ve Türk Ordusu’nun yenilemeyeceği gerçeğini bir kez daha anlamalarını sağladı.

Başkomutan Mustafa Kemal Paşa, 30 Ağustos Günü’nü şöyle anlatmaktadır;

“30 Ağustos günü, saat 14’te Zafertepe’deydim. Birliklerimiz muharebeye zorlanan düşmanın asıl kuvvetlerine taarruz ediyorlardı. Çalköy alevler içindeydi. Düşman başkomutanın karşı tepelerde çaresizlik içinde çırpındığını görür gibiydim. Artık düşman makineli tüfeklerinde........

© Dikgazete.com