“21. yüzyıl, dinlerin yüzyılı olacak.” -John Naisbitt, Megatrends 2000-

Bu söz artık bir fütürist hayal değil, yaşadığımız çağın merkezî gerçeğidir.

Modernizmin ve sekülerizmin iddiaları çökmüştür.

Liberal ahlak sistemleri iflas etmiştir.

İnsanlık artık refahı değil, hakikati; kalkınmayı değil, adaleti; konforu değil, kurtuluşu aramaktadır.

Bu arayış, dinler, medeniyetler ve devlet akılları arasında yeni bir küresel rekabet zeminini doğurmuştur.

1991’de Sovyetler Birliği dağıldığında, Batı'nın iki temel refleksi oldu:

1. Küresel ekonomik sistemi tek kutuplu hâle getirmek,

2. NATO gibi askeri yapıları yeni bir tehdit tanımıyla ayakta tutmak.

Yeni hedef: “Radikal İslam” oldu.

Ama mesele “radikal”likle değil, İslam’ın bizzat kendisiyleydi.

Çünkü Batı, Sovyetlerin ardından tek gerçek alternatif ideolojik güç olarak İslam’ı görüyordu.

İslam:

- Evrenseldi,

- Toplum modeli sunuyordu,

- Ahlaki üstünlük iddiası taşıyordu,

- Küresel güneyin halkları tarafından sahipleniliyordu.

FETÖ’nün örgütlenmesi, 1960’lardan itibaren Türkiye’de başlamıştır.

Ancak 1999’da Fetullah Gülen’in ABD’ye gitmesiyle bu yapı, Batı'nın “ılımlı İslam” projesi haline geldi.

1999’dan sonra:

- CIA bağlantılı isimler açık destek sundu,

- Küresel açılım başladı (okullar, medya, STK’lar),

- Vahiy sulandırıldı, ümmet bölündü,

- İslam’ın liderliği içeriden ele geçirilmek istendi.

FETÖ, sadece Türkiye’yi değil, tüm İslam coğrafyasını zihinsel işgale uğratmayı hedefleyen sofistike bir projeye dönüştü.

FETÖ, 15 Temmuz’da devleti ele........

© Dikgazete.com