Bugün hâlâ Mekke’yi yaşıyoruz.

Gürültüsü çok, hakikati az bir çağdayız. Putlar değişti; taş değil artık, daha parlak, daha hızlı, daha ikna edici. İsimleri farklı ama işlevleri aynı: Kalbi meşgul etmek, zihni dağıtmak, insanı kendine yabancılaştırmak. Bu yüzden İslam’ın ilk yıllarındaki Mekke iklimi, bugünün sokaklarında dolaşıyor hâlâ. İnanan az, iddia çok. Söylem bol, yük ağır. Sabır bir erdem değil, bir mecburiyet gibi yaşanıyor.

Mekke dönemi, görünmeyeni taşımayı öğretir insana. Gücü değil, doğruluğu savunmayı. Sonucu değil, niyeti korumayı. Bugün de öyle. İnandığını anlatmak değil mesele; yaşamak bile başlı başına bir direniş. Kalabalıkların ortasında yalnız kalmak, yanlışın normalleştiği bir düzende doğruyu içerde tutabilmek… Mekke, insanın kendi içinde........

© Dikgazete.com