Son yıllarda gerçek bağlamından koparılarak iyice resmi söylemin klişelerine hapsedilen 8 Mart Dünya Kadınlar Günü kutlamaları en çok kadınların enerjisini tüketiyor…

Bir zamanlar kadın tanrıların yurdu olan Anadolu’nun kadınları, giderek binlerce yılda biriktirdikleri özgül ağırlıklarından sıyrılarak daha geri ve belirsiz bir geleceğe doğru adım adım ilerliyor…

Anadolu Neden Yeryüzünün Keşfedilmemiş Son Kıtasıdır?

Ancak 8 Mart’ın silikleşen gölgesinin düşmediği Anadolu coğrafyasının hemen her yerinde bu binlerce yıllık kadın suretini görmek mümkün… Hem de tüm canlılığıyla…

Her fırsatta Anadolu’nun yeryüzünün yeterince keşfedilmemiş son kıtası olduğunu dile getiriyorum. Bir zamanlar bir uçtan bir uca tanrıların yurdu olan bu benzersiz coğrafyanın kadınları, üzerinde yaşadığı toprağın hafızalarına kaydolup geriye sırlarını bırakıp gittiler…

10 bin yıl önce Dicle’nin kıyısında toprağa buğday tohumunu eken kadın da, Çatalhöyük’ün kerpiç evlerinin duvarına ellerinin mührünü vuran da Anadolu’nun kadınıydı. Bu coğrafyanın her karışına sinmiş olan kadın kimliğini yılın tek bir gününe hapsetmek mümkün mü?

Kimi zaman ana tanrıça Leto olup anımsatır kendini Sivaslı bir kadın. Kimi zaman da Türklerin Umay anası gibi Selçuklu çinilerinden fırlayıp Toroslar’da karşınıza çıkıverir bir Yörük anası…

Definecilerin Yağmaladığı Tümülüsten Çıkan 2500 Yıllık Sır

Antalya’nın Elmalı ilçesine bağlı Bayındır köyünde yıllar önce definecilerin tahrip ettiği bir höyükte kurtarma kazısı yapılmıştı. Dönemin Antalya Müzesi Müdürü Kayhan Dörtlük’ün başkanlığında, 4 Ağustos 1986’da başlayan kurtarma kazılarında, Bayındır köyünün Çağıltemeller mevki olarak anılan arazide........

© dibace.net