Urfa’da fırıncı olmak, sadece hamurla değil, insanla da uğraşmak demektir. Ve inanın bana, bu topraklarda fırıncılık bir meslekten çok daha fazlası… Bazen denk geliyorum, ağzım açık kalıyor. O fırıncı, o sıcaklığın, o telaşın, o tahammülsüzlüğün içinde hâlâ ayakta. Hayran kalmamak elde değil. Urfa sıcağında ekmek pişiren değil, sabır pişiren insanlar onlar.

Sabah ezanıyla açılan kepenkler, gün doğmadan yoğrulan hamurlar, tandıra verilen emek… ama en zoru: tezgâhın diğer tarafı. Çünkü müşteri, çoğu zaman ne sıcağı görüyor ne emeği. “Benimki pişti mi?” diye başlıyor, “Senden sonra gelen aldı, ben hâlâ bekliyorum!” diye devam ediyor. Fırıncının alnındaki........

© dibace.net