Bir emekli askerdi Komutan.

Üniformasını yıllar önce çıkarmış, ama disiplinini ve dürüstlüğünü asla kaybetmemişti.

Mahallede herkes ona “Komutan” derdi; gerçek adı ise çok az kişi tarafından bilinir, pek de önemli bulunmazdı.

Lakabını taşıdığı gibi yaşayan biriydi; yardımsever, saygılı ve her zaman sözüne sadık.

Komutan, diğer birçok emekli gibi sakin bir yaşam sürüyordu.

Sabah erkenden kalkar, kısa bir yürüyüş yapar, ardından çayını demleyip gazetesini okurdu.

Ama onu diğerlerinden ayıran bir özelliği vardı.

Şans oyunlarına olan düşkünlüğü. Loto, ganyan, piyango, iddaa...

Ne varsa oynardı.

Mahalle de “Komutan yine büyük ikramiyeyi almış” diye konuşulurdu sık sık.

Ancak asıl şaşırtıcı olan, Komutan’ın bu şansı değildi.

Şansı kadar cömertliğiyle de dilden dile dolanıyordu.

Komutan, şans oyunlarından ne kazanırsa kazansın, tek bir kuruşunu cebine koymazdı.

Büyük ikramiyeyi kazandığı günlerden birinde, elinde zarflarla mahallede dolaştığı görülmüştü.........

© Denge