Svakome treba priznati ono što jeste dobro. Tako i Josipu Brozu valja priznati da je tokom 1941-1945. godine vodio uglavnom ispravnu politiku, da je bio vođa jednog od najvećih pokreta otpora u Evropi i da je bio na pobedničkoj strani.

Takođe i to da se u posleratnoj Jugoslaviji, barem od 60-ih, živelo bolje nego danas, bez velikih socijalnih razlika, bez organizovanog kriminala i velike korupcije.

Na naličje njegove vladavine vratiću se na kraju. Sad prelazim na ono što sam hteo da kažem i prvim prilogom. Želim samo da se razjasne neke nedoumice, nelogičnosti i očigledne laži vezane za njegovu političku biografiju. To sad nema veze sa time što su naši domaći nacisti zloupotrebivši demokratiju i sunovrat socijalizma stvorili siromašnije i besperspektivnije društvo pa se sa nostalgijom sećamo vremena druga Tita, idealizujući ga, zaboravljajući da je to bio svojevrsni totalitarizam.

Sedište CK KPJ bilo je u Zagrebu. Tito je dosta godina svog života proveo u ovom gradu i pre Bombaškog procesa i posle povratka iz zatvora i emigracije. Očekivalo bi se da generalni sekretar ilegalne organizacije označene kao državni neprijatelj broj jedan živi povučeno, izbegava javnost, živi u četiri zida, da učestalo menja stanove, otvara četvoro oči. Tito je pred rat sa svojom tadašnjom suprugom Hertom Haas kupio skromnu kuću u kojoj su stanovali.

Partija mu je kupila Ford a imao je i svog vozača. Mogao se kao elegantno odeveni gospodin videti po otmenim lokalima. Kao da se uopšte nije skrivao. Pritom imao je dosije u policiji, a nije prošlo mnogo vremena od Bombaškog procesa o kome su novine izveštavale donoseći i njegovu sliku. Koliko je tada Zagreb imao stanovnika? Da li je tada bilo mnogo tako dobrostojeće gospode koja se vozila autom? A takvi padaju u oči. Kako to da ga niko nije prepoznao i prijavio? Kako ga policija nije tražila i uhapsila?

Frustracije Titovom veličinom

Odmah posle 27. marta vlasti Banovine Hrvatske hapse u Zagrebu veliki broj istaknutih hrvatskih komunista, uglavnom intelektualaca. Interniraju ih u nekadašnji plemićki dvorac Kerestinec u okolini Zagreba. Predaju ih ustašama posle 10. aprila. Predaju i kompletnu policijsku kartoteku. Tito i dalje nesmetano živi u Zagrebu i kreće se slobodno. U službenoj biografiji, uz započeta pa nažalost nedovršena sabrana dela, za kraj aprila 1941. godine zapisano je:

„Ustaške vlasti popisuju i rekviriraju privatne automobile. U „Fordovoj“ garaži nalazi se putnički automobil „Ford“, kupljen prije rata za potrebe CK KPJ. Tito odlazi u garažu, uzima automobil i dovozi ga na Stenjevac u namjeri da u dvorištu zgrade u kojoj stanuje skloni........

© Danas