U šahu sam najviše prezirao jednu vrstu protivnika. Onu koja neće da preda partiju i spusti kralja onda kada shvati da je izgubila.

Čak i ako niste igrali šah, jasan vam je taj koncept, valjda. Nadmudruješ se sa protivnikom na tabli, praviš strategiju i čekaš njegov pogrešan potez da mu odneseš figure i matiraš ga.

Ipak, desi se ponekad da budeš toliko nadmoćniji da protivniku uspeš da pojedeš baš sve figure; ti si na tabli ostao sa svojom vojskom, sa topovima, kraljicom, lovcem i sa još par piona, recimo. Umesto da protivnik tada tradicionalno gurne svog kralja da padne i prizna poraz sa stilom, on nastavlja da luta po šahovskoj tabli praveći besmislene poteze, pomerajući se za po jedan korak, koprcajući se da preživi još jedan udarac sata.

Ta situacija u šahu se zove „goli kralj“.

Vi koji ste nekada igrali šah me sigurno razumete, sigurno........

© Danas