Ekrem İmamoğlu’nun üniversite diplomasının iptal edilmesi, ardından onunla birlikte aralarında siyasetçiler, bürokratlar ve iş insanlarının da olduğu 100’den fazla kişinin bir şafak operasyonuyla gözaltına alınmasıyla başlayan, sonrasında bir hafta boyunca tüm Türkiye’de yayılan protestoları herkes kendine göre yorumlayacak.

Benim bu yazıyı yazma nedenim, bir tarafa yaranmaya çalışan bazı “gazeteci” görünümlü siyasetçilerin tersine, gerçekleri çarpıtmadan aktarmak. Geçen bir hafta boyunca ben de İstanbul’da meydanlardaydım ve olanları gözlemledim.

Protestoları tetikleyen etken, ilk paragrafta yazdığım hukuksuzluklar silsilesiydi ve Saraçhane eylemi için çağrıyı yapan CHP’ydi. Ancak protestoların ülke çapında yayılmasına neden olan etken, seçme ve seçilme hakkının gaspıydı.

Saraçhane’de taşınan pankartlara ve sokaklarda, metroda, Marmaray’da atılan sloganlara dikkat edildiğinde bu net olarak görülüyordu. Ama hepsinden daha etkili olan ve kitleyi birleştiren neden, Erdoğan’ın şahsına ve AKP’ye duyulan öfkeydi.

Bunun sonucu olarak eylemlere katılanlar arasında partili olmayan çok sayıda insan ile farklı partilere üye olanlar da vardı. Sol ve komünist partiler alanda çok etkili bir varlık gösterdi. Fakat medyada protestoların........

© Cumhuriyet