İnsanın yaşamında şüphesiz ki bütün yaşlar önemlidir. Bir yaş da önemlidir, beş yaş da, 20 yaş da, 40, 60 yaş da önemlidir. Ancak insan kültür biriktiren alışkanlıklarını üst üste ekleyerek gelişen bir varlıktır. Bu yüzden insanların ilk yaşları yaşamlarının en önemli dönemidir. 90 yaşındaki bir kişi 60 yaşında öğrendiklerini 30 yıl kullanmıştır, 40 yaşında öğrendiklerini 50 yıl kullanmıştır, bu kişi bir yaşında öğrendiklerini ise 90 yıl kullanmıştır.

İlk yaşların önemi pek çok konuda karşımıza çıkar. Örneğin ana dillerini ilk yıllarda yanlış telaffuzla öğrenen kişiler hayat boyu bu yanlışı tam olarak düzeltemezler ve ikinci dil ilk yaşlarda kolay öğrenilir.

Okul öncesi eğitim konusuna eskiden de önem verilirdi. Osmanlı’da şehzadelerin eğitimine dört yaş dört aylıkken başlanırdı, ancak bu çocuklara özgü, oyun ağırlıklı bir okul anlayışıyla yapılmazdı. Avrupa’da 19. Yüzyıl’da Fröbel açmak istediği çocuk yuvaları için “Çocuk Bahçeleri (Kindergarten)” adını bulmuştu; “Çocuklar çiçek, ben bahçıvan olacağım” demişti.*

Bir çocuğu 0-6 yaş arasında hiç okula göndermeden kendi anne babanızdan öğrendiğiniz şekilde evinizde eğitebilirsiniz. Ancak bunun iki önemli sakıncası vardır. Birincisi çocuğunuz evinizde yeterince sosyalleşemez, ikincisi okulöncesi eğitim konusu dünyada her yıl önemli ölçüde geliştirilmektedir, evde kalan çocuk bunu kaçırır.

Bugüne kadar 3-6 yaş arasında anaokulu eğitiminin şart olduğu vurgulandı. Artık günümüzde........

© Cumhuriyet