Bilmezsiniz belki. Benim 5 ciltlik Bütün Şiirler’im SİA Kitap tarafından yayımlandı. Bütün Şiirler’in ikinci kitabında yer alan Zorba ve Ozan adlı kitabın 50’nci ve son şiiri sanki zorbanın aczini tanımlıyor gibi. Anlam son dizede yoğunlaşıyor: “Hep buradaymış bu, hiçbir yere gitmemiş.”

Bir açıklama: Şiirdeki “zorba” Kenan Evren, ozan da “Özdemir İnce” yani ben! Özgürlük, adalet, demokrasi ve “hayat”ı temsil eden ozan, çoğul canlıdır. Kenan Evren öldü ama yerini bir başka zorba aldı. İkincisinin karşısında ozan olarak Ekrem İmamoğlu var. O da gitti ama gittiğini henüz bilmiyor.

Evet, zorba hep gider ama ozan ve şiir her zaman kalır! Her zorba halkın zoruyla gider! Tıpkı Kenan Evren gibi Hitler, Mussolini, Salazar ve General Franco gibi!

***

Zorba ve Ozan (50)1

Düşlerim hiç gerçekleşmeyecek sanıyorsun/ -dedi ozan, yargı gecesi, son söz olarak-/ ayırabilir misin sen düşü gerçekten?

düşlerimle demir attım dünyaya,/ gördükten sonra ışıkla gölgenin kavgasını/ ne yapayım ben artık düşsüz hayatı?

Geçen zaman kazandığım topraktır benim,/ yıktığın kent bir gün benim kalem olacak,/ ölümümü gördün ve dirilişimi göreceksin.

O gün, İsrafil’in Sur’u üç kez çalınca/ geri döneceğim kanatlı atımla birlikte;/ diyeceksin, şaşkın gözlerle bakarak bana:

Hep buradaymış bu, hiçbir yere gitmemiş

(Paris, 12.6.1986)

***

Evet, zorba gider, direnen kalır! Ama........

© Cumhuriyet