İnsanlığın vicdanı kaybolurken, emperyalizm insanı ve insanlığı hiç ederken duygular ya bedeni aşıp taşıyor ya da bedende hapsoluyor.

Nâzım Hikmet’in “Ne ah edin dostlar ne ağlayın/ Dünü bugüne, bugünü yarına bağlayın,” sözleri aklımdan çıkmıyor.

Hasan Hüseyin’in dediği gibi “Damarı damara bağlayarak” ve aklımızı kullanarak en doğru düşünüşü, eylemi bulmak için Anadolu’nun dününün aydınlık damlalarını kılavuz kılmalıyız.

İnsanlaşmamızı sağlayacak, bizi insanlığın görkemli okyanusuyla buluşturacak olan o damlalardır.

İnsanlığın, emperyalizmin işbirlikçisi olan ırkçı ve dinci bağnazlıkları aşmasının gerektirdiği savaşımının Anadolu’daki gerçekliği budur.

Kadın cinayetleri varmış, bırak kadın örgütleri mücadele etsin, sana ne çocuk!

Sokak hayvanları katlediliyormuş, hayvanseverlerin işi o, sana ne çocuk!

Doğaya, ormana, göle, ırmağa, toprağa, havaya saldırı varmış; bırak çevreciler, doğaseverler uğraşsın, sana ne çocuk!

Sağlık paraya kurban edilmiş, hastalardan sana ne çocuk!

Buğday, zeytin, çay, fındık, fıstık, patates, domates, üzüm üreten küçük çiftçiler perişan oluyormuş; bırak yiyenler dert etsin bunu, sana ne........

© Cumhuriyet