Mikronezya adasının Yutania’ya bakan kıyı şeridinde, askeri karargâh dışında bir sivil yaşam belirtisi de vardı. O da denizden hayli gerideki derme çatma balıkçı kulübesiydi. Balıkçı dulu Sinarit ile kızı Pavurya, aile reisi öldüğünden beri burada yaşama tutunuyorlardı.

Ana kız çok yoksuldu. Çünkü Tanrı Ol’a biat etmeyip Mikronezya’nın eski ilahı Tanrı Şol’un kurallarına göre yaşayan onur, gurur ve erdem sahibi muhaliflerdi. Mikron ordusu sahile çökeliberi, biraz gün yüzü görmüşlerdi. Kulübenin çevresine ektikleri sebzeleri, karargâha satıyor, artık daha iyi yaşıyorlardı. Tabiidir ki karargâha her geliş gidişleri, aylardır düşman bekleyen askerler tarafından yoğun bir ilgiyle........

© Cumhuriyet