Sevgili okurlarım bu karda kışta Assos’tayım çünkü Örsan Öymen’in 25 yıldır canla başla yürüttüğü Assos’ta Felsefe günlerine epeydir gelip gider oldum. Ve itiraf etmeliyim hâlâ felsefe ne işe yarar konusunda şüphelerim var, öğreniyorum. Bu yıl felsefeciler haşmetli yapay zekâyı tartışacaklar. Malum felsefenin temel izleği şüphedir. Ve her olasılığın tartışılmasıdır. Silikon Vadisi’nin “Sizi karar vermekten kurtaracağız! Sizin yerinize yapay zekâ karar verecek!” diye dünyaya duyurduğu bu konu çok karışık ve bu yapay zekâ pek bir kendini beğenmiş, insanların bir kısmı ondan korkuyor. Çünkü henüz çocukluk çağında olan yapay zekâ iki üç yıl sonra bilinçlenip acayip işler yapmaya başlayacakmış, örneğin sizin kime âşık olmanız gerektiğine o karar verecekmiş. Bir bilgisayara bile âşık olabilirsiniz. Yani dünyamız adeta insan robotların dünyası olacakmış. Bir kısım insan da bunun gelip geçici bir heves olduğunu, insana dair yüzyıllar boyunca geçişen duyguların asla bir bilgisayarda olamayacağını iddia ediyor. Yani bilgisayar oyunları gibi bir oyun olup ömrünü sürdürecek.

Sevgili okurlarım şimdi ben felsefenin temel ilkelerini çiğneyip bu yapay zekâ işinden hiç hoşlanmadığımı belirtmeliyim. Bu yapay zekâyla ben ilk kez Atatürk’ün fotoğraflarıyla tanıştım. Yapay zekâ dünyanın en karizmatik liderlerinden biri olan Atatürk’ün öyle donuk, anlamsız portrelerini yapmıştı ki vallahi canımı acayip sıktı. Ha bir de bunu yapanlar yanı başına kendi fotolarını ilave etmişler, hatta birlikte dans ediyorlar. Ne bu şimdi? Vallahi billahi sıdkım sıyrıldı. Sevmedim ancak bir süre sonra yapay zekânın eğlenceli........

© Cumhuriyet