Siyasal dincilik buraya kadardı. Yurttaşları açlıkla terbiye etmeye kalkan, acımasız zorbalıktan beslenen, insanların cayır cayır yanmasına yol açan, muhaliflerini hapseden, yalan, çıkar ve aldatmaya dayalı Saray düzeni; yolsuzluk ve kayırmacılıkla semirmiş bir “lümpen burjuvazi”, Uğur Mumcu’nun deyimiyle “alaturka kapitalizm” eliyle bugüne geldi.

Sonuç ortadadır:

Yurdun kaynakları sömürüldü, ekonomi çöktü, anayasa ve hukuk tanımazlıkla birlikte tüm insancıl ve çağdaş değerler yok sayıldı. Devlet, tüm kurum ve yapılarıyla çürütüldü.

Gençlik geleceksizlikle birlikte çok yoğun bir umarsızlığa itildi.

Eğitim, “zihinsel kodları düzeltmek, ümmet bakışı ile düşünme, çalışma ve üretme” hedefleri olan bir gerici derneğin eski başkanının eline bırakıldı.

Okul önlerinde şeker yerine uyuşturucu satılır oldu.

Yakın geçmişte casusluk cemaati ile kurulan ortaklığın yerini, 10 binlerce yurttaşın ölümünden sorumlu terör örgütü ile siyasi pazarlık aldı.

Bürokrasi; tarikat ve cemaatlerin paylaşım........

© Cumhuriyet