1930’larda düzenlenen bir bayram töreninden...

Siyasi dinciler, etnikçi Turancılar ve etnikçi ayrılıkçılar, Türkiye’yi bir “sayım, suyum yok” mızıkçılığına doğru sürüklüyorlar.

1923 Cumhuriyet Devrimi’nden intikam alma soyundan gelen üç hareketin, ulusal egemenliği, ulus istenci, dolayısıyla demokrasiyi askıya alacak bir oyun içindeler.

Büyük babaları tarafından evlat edinilmiş, yedirilmiş, içirilmiş, büyütülerek sadık birer hareket olarak yetiştirilmiş üçlü bağlaşıklar, aralarında toplaşıp “O, piti piti, karamela sepeti” diye sayıştırarak işaret parmağının son gösterdiği Saray’da karar kıldılar. Çünkü Saray rejimi, halkın tepesinde boza pişirerek küresel egemenlerinin karar düzeneği olarak onlara güvence sağlamaktadır.

Çünkü Saray rejimi, demokrasi aracılığıyla ulusal egemenliğe sahip olan halka boyun eğdirmenin en kısa yoludur.

Üstelik, emperyalizmin yeni masalı küreselleşmeci egemenlikte, sömürülecek olan uluslarda bağımsızlık anlayışı çok tehlikelidir. Huzur ve kardeşlik içinde yaşamaları........

© Cumhuriyet