Geçtiğimiz pazartesi günü İstanbul’da Kadıköy Belediyesi Yeldeğirmeni Kültür Merkezi’nde Türk Tabipleri Birliği’nin Sivas katliamında öldürülen şair Dr. Behçet Aysan anısına düzenlediği Behçet Aysan Şiir Ödülü Töreni vardı. Karlı bir kış günü çıktım yola. Çocukken İstanbul’a gitmek için meşhur mavi trene binerdik. Tren, büyülü bir serüven duygusu yaratırdı bende. Demiryolu memurlarının keskin bakışları arasında telaşlı bir koşuşturma içinde nice ayrılıklar, nice kavuşmalar... Vagonların önünü saran satıcıların sesleri.Bilet kontrolörünü beklerken uyuyakalırdım. Sabahın ilk ışıkları vururken İzmit’te denizle gözümün kamaşması heyecan verirdi. Mola veren trenin etrafını saran pişmaniye satıcılarına gülümserdim. Sonra ver elini Haydarpaşa. Oysa yıllar sonra aynı yerlerden bu defa hızlı trenle geçerken ödül kazanan şair Egemen Berköz’ün dizelerindeydim: “içim./ yeşil sarı ovada/ ilkyaz selleri, gecenin hüznü olur ve sığmaz,/ sığmaz odama./ içim./ binlerce hasır şapka,/ güneş yakar ve divan sazı kırmızı şarap./ türkümü söyler./ içim./ benim türkümü söyler.”

*

Tören, dostlarla birlikte olmak, onları kucaklamak, kötü günlerde şiire sığınmak, Devrim Evin, Gaye Alacacı, Cansu Demirci ve Bennu Yıldırımlar’ın sesinden şiir dinlemek, Turgay Fişekçi ve Akif Kurtuluş’la dizelerin dünyasıyla bağ kurmak, Güvenç Dağüstün’ün ve Burçin Büke’nin incelikli şarkıları arasında gezinmek, TTB Başkanı Alpay Azap ve İstanbul Tabip Odası yönetiminden........

© Cumhuriyet