Elimde uzun süredir Cemal Ünlü’nün kaleme aldığı “Söylemenin Vakti Var: Bir Yirminci Yüzyıl Bilgesi: Refik Ahmet Sevengil” kitabı var. Refik Ahmet kartvizitinde çok imzalı bir isim: Gazeteci, radyocu, tiyatro eleştirmeni ve tarihçisi, roman, öykü ve deneme yazarı, eğitmen. Açık konuşmak gerekirse o, farklı disiplinlerde emek veren, aynı zamanda ürettikleriyle elini sağlam kuran bir kuşağın son temsilcilerindendi. Onlar, bugün neredeyse temel şartlardan biriymiş gibi dayatılan tek bir alanda uzmanlaşmanın tersine, birden çok alanda etki vahası oluşturarak yaratıcılıklarını paylaştılar. Dahası belki de tek kimlikte pek çok alanda başarıya ulaşma edimini göstererek farklı disiplinlerden üretenlerin yan yana gelebileceğini göstermek, bu alışverişin verimliliğini sunmak istediler. Üstelik bu sorumluluk duygusunu Aydınlanma bilincinin bir paydaşı olarak değerlendirmek yine onlara düştü. Çünkü önce kendilerini sonra çevresindekileri yetiştirmenin birincil koşulu bu ülkeye katkı sağlamaktı. Tanzimat’tan beri aydınlarımızın payına düşen birçok çerçeveli yaratma, paylaşma, kültür sanat yaşantımızı ayrıcalıklı hale getirmenin ilk hedefiydi.

***

Sevengil, İstanbul’da Doğu ve Batı’nın değerler silsilesini kendi yelpazesinde eriten bir İstanbulluydu. Halk tiyatrosu........

© Cumhuriyet