Eugène Ionesco’nun 2024 sonlarından bu yana Tiyatro Oyunevi’nde seyirciyle buluşan “Kel Diva” adlı oyununu geç de olsa izleyebildim ve Ionesco’nun dünyasında bir kez daha dolaşmaya çalıştım.

Tiyatro işi ekip işi. Başarılı bir ekip ele aldığı oyunu uzun ve yüksek mesafelere taşıyor. Burada da Hasan Anamur (çeviri), Muharrem Özcan (yönetmen), Kerem Çetinel (dekor ve ışık tasarımı), Tolga Çebi (müzik), Makbule Mercan (kostüm), Utku Demirkaya (hareket düzeni) Ionesco’nun dünyasının hakkını veriyorlar kuşkusuz. Ama şurası bir gerçek ki, Bay ve Bayan Smith’te Haluk Bilginer, Zuhal Olcay, Bay ve Bayan Martin’de Yiğit Özşener, Özlem Zeynep Dinsel başarılı performanslarıyla yazarın söylemine boyut katıyor. Oyunculuklarıyla böylesine incelikle kotarılmış bir ilişkiler ağında (aslında “ilişkisizlikler ağı” demek gerekir) fazla söze gerek yok zannımca. Şunu da belirtmeliyim, hizmetçi kız Mary rolünde Gözde Kırkız ve itfaiye şefinde Kıvanç Kılınç da kısa rollerinin hakkını veriyorlar.

Yıllar önce, Londra’da düzenlenen ve Zeynep Oral’la birlikte katıldığımız “Uyumsuz Tiyatronun Sonu mu?” başlıklı sempozyumdaki açılış konuşmasında şöyle diyordu Ionesco: “Martin Eslin 1950’lerde Paris’te izlediği oyunlara Camus, Sartre, Bataille gibi yazarların insanın varlığını sorgulayan düşünce biçimlerinden hareketle ‘uyumsuz tiyatro’ adını vermiş olabilir. Bizim yaptığımız tiyatro ile onların savaş sonrası dünyaya bakışları arasında bir bağlantı kurmuş olabilir. Eslin belki haklıydı ama ben ‘uyumsuz tiyatro’ tanımlamasını hiç de........

© Cumhuriyet