Topluca ve toplumca alçalıyoruz. Yurttaşı olduğumuz, uğruna canımızı feda etmeye hazır olduğumuz Türkiye toplumu, toplumca ve topluca alçalıyor. Bu gözle görülürcesine alçalmadan acı duyanların, buna karşı koymaya çalışanların çabaları, güçleri alçalmayı durdurmaya yetmiyor.

Karamsar bir başlangıç, öyle değil mi! Gerçekten öyle. Çünkü durmaksızın birbirini izleyen kötülükler, dayanma gücümüzü artık aşıyor. İnsanlığımızdan, insan olmaktan utanıyoruz. Bu kötülük salgını kendi payıma beni, insanın değerliliğini öngören görüşler ve kuramlar konusunda bütünüyle kuşkuya düşürüyor. Yoksa bu zavallı gezegende bir rastlantıyla ortaya çıkıp bugünlere gelen bu tür, bütün canlılar içinde tek lanetlisi, lanetlenmeye müstahak olanı mıdır? Bilmiyorum. Buna ilişkin ciddi kuşkularım var. Seçkin insanların, büyük öncülerin, bilim insanlarının, sanatçıların buluşları, çabaları, iyi niyetleri kötülüğün kökünü kurutmaya yetmediği gibi çoğu kez kötülüğün salgın bir hastalık gibi yayılmasına engel olunamıyor.

***

İlber Ortaylı’nın toplumda kötülüğün zaten var olduğunu, bu siyasal iktidar döneminde ortaya çıkmak cesaretini bulduğunu söylemesi, kuşkusuz doğru bir........

© Cumhuriyet