Arapça “cbl” kökünden gelen cibilliyet, yaradılıştan gelen huy, karakter demekmiş.

Bizde “cibilliyetsiz”, yani karaktersiz, soysuz, kişiliği bozuk olarak kullanılırdı.

Arapçada belki olumlu anlamda da kullanılıyor olabilir.

Ama bizde bu sözcüğün cibilliyetli, cibilliyeti düzgün vb. kullanımına rastlamadım.

Bir kimsenin yaradılıştan gelen bir karakteri, huyu olabilir mi?

Zaten yaradılış ne demek?

İnsan kişiliğinin oluşumunda fiziksel olduğu kadar ahlaki denebilecek soyaçekim özelliklerinin olup olmadığı, varsa ne ölçüde olduğu tartışma konusudur.

Bir kimseyi, giderek bir topluluğu ait olduğu aileye, soya göre değerlendirmek, kaçınılmaz olarak ırkçılığa varacak bir yaklaşımdır.

Bu nedenle de sonunda “siz” eki olmaksızın da “cibilliyet” sözcüğünün ortaya çıkış süreçlerini irdelemek ilginç olabilir.

Neyse ki dilimizde genel olarak “cibilliyetsiz” şeklinde kullanılmakta.

Daha doğrusu kullanılmaktaydı.

Cumhurbaşkanı yeniden........

© Cumhuriyet