Dünya, Varşova Paktı ve SSCB’nin dağılması sonrasından daha büyük bir değişimin eşiğinde görünüyor. Böyle dönemler hem büyük riskler taşır hem büyük fırsatlar yaratır. Gelişmeleri doğru okuyabilen ve bunlara hiç değilse bir ölçüde hazır olan devletler fırsatlardan yararlanabilirken böyle olmayanlar ağır bedel öderler.

Bu büyük değişikliğin başaktörü ABD, 2000’li yılların ortalarına kadar izlenen, Rusya ile işbirliği, Rusya’nın uluslararası toplumla bütünleştirilmesi politikasını terk ederek dünya için büyük bir fırsatı heba etmiştir.

Şimdi ise ABD, Trump’la, Rusya ile fikir ve eylem birliği içine girerek NATO’nun Avrupalı ortaklarını ortada bırakabileceği izlenimi vermektedir. Bu gelişme, ABD’nin “tek süper güç” politikasının sürdürülebilir olmadığını görmesine ve Rusya ile en azından “bir arada yaşama” düşüncesine dönmesine bağlanabilir. Böyle ise bunun için Afganistan, Irak, Libya hatta Suriye’den, o ülkeleri de yıkarak geri çekilmek; Avrupa ile ayrışmak mı gerekiyordu? Başka bir deyişle, bugün ABD’nin eli, NATO’ya rağmen Gürcistan’da, Ukrayna’da hatta Suriye’de, toprak talepleri dahil istediklerini bir ölçüde de olsa gerçekleştirmiş bir Rusya karşısında, 1990’lara oranla daha mı güçlüdür? Son gelişmeler böyle olmadığına işaret etmektedir.

ABD’nin tutumunu, Rusya’yı Çin’den ayırmak politikasına bağlamanın doğru olmayacağı, tarihe bakıldığında hemen görülebilir. Rusya’nın, Çin ile ilişkilerini -bu........

© Cumhuriyet