Ülkemiz yaz sıcağının altında. Kavurucu sarı, sapsarı yaz sıcağının… Bu mevsim ne kadar sıcaksa tarlalar da o kadar bereketlidir. Altın renkli buğdaylar, kayısılar, resim tablosu gibi yeşil çay bahçeleri, kıpkızıl domatesler, baklavaların ve rakı sofralarının olmazsa olmazı kahve renkli Antep fıstıkları, güneşle dans eden sevimli ayçiçekleri, üretimde dünya şampiyonu fındıklar, sultaniye üzüm salkımları…

2024 Türkiye’sinin tarlaları ne kadar bereketliyse bin bir çileyle bu bereketi sağlayan çiftçilerin hali de o kadar perişan, o kadar acıklı. Enflasyon canavarının azdırdığı akaryakıt, gübre, ilaç gibi girdilerin yere serdiği köylümüz, bırakın milletin efendisi olmayı Karadeniz’de yabancı şirketlerin, Marmara’da salça, İç Anadolu’da, Trakya’da un fabrikatörlerinin kölesi konumunda. Hasat sonu düğünlerden gelen müzik sesleri, hep birlikte çekilen horonlar, çifte telli günleri kısaca “Eski Türkiye” çoktan gerilerde kaldı! Karayollarına dizilen traktörler, asfalta dökülen domatesler, hırsla ve hızla yerlere atılan karpuz kavunlar televizyonlardaki dizi filmlerinin yerini aldı. Tarlasının ortasında her şeyini yitirmiş üreticilerin feryadı göğe yükseliyor. “Bıçak kemiğe dayandı artık. Bir daha ekim yapmayacağım!”

Kasabada, ilçe ve il merkezlerinde göze çarpan “Devren kiralık” yazıları, her geçen gün artarak kapanan kepenkler durumun en somut örnekleri. On işçi çalıştıran ve tamamının işine son veren dönerci, lokantacı, kırtasiyeci, tuhafiyeci sesi kısılana kadar bağırıyor. “Elektriğe ve doğalgaza bu kadar zam yapılırsa ben malımı nasıl satarım. Hiç insafınız yok mu?” Emeklinin durumu ise tam anlamıyla “İnsan Hakları” sorunu! Açlık sınırının altında........

© Bizim TV