Adını andıkça bile deniz üstü bir esinti gibi, hafifçe tuzlanmış bir hüzün düşüyor yüreğimize…Ama bu tatlı yaz romantizmi, bu narin Bodrum imgesi… İşin sadece görünen yüzü. Oysa türkünün ruhu, dalgaların altındaki o karanlık hafızada saklı.

Bir zamanlar Ege kıyılarında, Karadeniz dağlarında, Anadolu’nun bereketli topraklarında aynı dert yankılanıyordu; ekmek için namusuyla geçinme umudu…Tütün en önemli nimetti…Ne var ki Osmanlı’nın son günlerinde batılı emperyalistlerin kurduğu REJİ (Tekel İdaresi – 1883) denen o dev gölge, çiftçinin sırtına bir taş gibi çökmüş oturuyordu. Tarlayı sürenin alın teri ona aitti, ürünün kaderi ise imza atmamış bir yabancının elindeydi.

İşte “Bitez Yalısı” tam da bu ezilmişliğin, bu içe çökmüş isyanın melodik yankısıdır.
Hani türkünün o meşhur dizesi vardır ya…

“Çökertme’den çıktım da Halilim aman başım selamet”

Biz onu yıllarca mavi bir akşam üstü fotoğrafı sandık. Oysa o haykırış; köylünün umudunun da batışıydı… Ve “Kolcular”ın gölgesinden kurtulmayı amaçlıyordu.

Kolcular…Yalnız bir kelime........

© Bizim TV