Devlet Bahçeli Abdullah Öcalan’ı Büyük Millet Meclisi’nde konuşmaya davet etmişti ama AKP herhalde bu kadarını fazla buldu. Bir açıklama ve bir Çağrı’yı yazılı olarak topluma iletmekle yetinmek durumunda kaldı.

Bu açıklamada neyin nasıl açıklanacağını doğrusu merak ediyordum. Örgütle ilgili bir, hatta yarım söz vardı: PKK kendini feshetmelidir, deniyordu. Öcalan’a göre, Türkler ve Kürtler iki kardeş ulustu, birlikte yaşamalı ve geleceği paylaşmalıydılar. Bu işi de hangi kurallar içinde yapacakları önemli değildi. “Federasyon” filan gibi ayrıntılarla uğraşmanın anlamı, gereği yoktu.

Bahçeli çıkışını yaptığında görüşmelerin bir noktaya kadar ilerlediğini ve birtakım konularda anlaşmaya varıldığını şimdi şimdi anlamaya başlıyoruz. Kanımca “anlamı” ve “gereği” olmayan bu konular iktidarın Öcalan’dan aldığı, alacağı en önemli tavizdi (bu konuyu “taviz” gibi terimlerle tartışmak uygun oluyorsa). Buna bir “teslim olma” noktası denebilir. Aynı zamanda, “Madem böyleydi, niçin bu kadar zamandır bu ‘savaş’ sürdü?” diye sorulabilir. Öcalan bunun sorulabileceğini tahmin etmiş olmalı, çünkü bu noktada “reel-sosyalizm” kavramına başvuruyor ve kısa açıklama metninde en uzun........

© Birikim