“Tek yıldız kalmayacak gecede, gece kalmayacak, ben ölürken dayanılmaz evren de tüm varlığıyla ölecek benimle, sileceğim piramitleri, madalyaları, kıtaları ve yüzleri, sileceğim geçmişin birikimini, toz edeceğim tarihi, tozu toz, son günbatımını seyrediyorum şimdi, son kuşu dinliyorum…” Jorge Luis Borges

Bir futbol sezonu daha geride kaldı, futbolsuz günlerde çok eskilere uzanalım, o güzel oyunun karın tokluğuna oynandığı siyah beyaz zamanların, hikâyesi unutulmuş kahramanını yâd edelim, anlatalım hazin hikâyesini...

1800’li senelerin sonlarına doğru, Uruguay’ın başkenti Montevideo’da dünyaya gelmiş. Çocukluk yılları günümüzde 35 bin nüfusa sahip, Yi nehrinin kıyısına kurulmuş Durazno’da geçmiş. Meraklıymış topa hemen her çocuk gibi, lakabı “El Indio” (Kızılderili). İnsanların hayatlarını tarım ve hayvancılıkla kazandığı zamanlarda tarlalarda top peşinde koşarmış. Formasını giydiği ilk takım 1910’da, mahalli liglerde mücadele eden Colon, sonrasında 1911’de Libertad takımına, bir sene sonra da şehrin en bilinen takımı, kuruluşu Mayıs 1899’a uzanan Nacional’a geçiş yapmış. İlk maçına 12 Mart 1911’de, Dublin Club’a karşı çıkarken defansın sağında görev yapıyormuş. “Günümüzde oynuyor olsa, 5 numaralı formasıyla o mevkinin değişilmezi olurdu” diyor futbolcu için Xosé Enriquez, Nacional takımını anlattığı kitabında. Ve ekliyor: “Genç yaşına rağmen soğukkanlı, deneyimli futbolcuydu, güçlü fiziğe, müthiş hava hâkimiyetine sahipti.” Diğer bir yazar Luis Scapinachis, “Kalenin önünde, anekdotlar ve spor öyküleri” adını verdiği kitabında şöyle anlatıyor futbolcuyu: “Müthiş bir savunmacıydı, mücadeleden yılmayan, azimli, aynı zamanda teknik........

© Birgün