Son birkaç haftadır Erdoğan ve iktidara karşı bir iltifat sormayın. Türkiye’yi dünyanın merkezine koyanlar mı dersiniz, Erdoğan’ın oyun kurucu gücünü mü dinlersiniz — bitmez tükenmez bir pohpohlama seansı. İnsanı ister istemez “Acaba bir şey mi kaçırdım?” duygusuna itiyor.

Gerçekten bizim görmediğimiz ne olmuş olabilir? Merakımızı gidermek için gazeteleri şöyle bir tarayıp Erdoğan’ın yıldızını ne parlatmış görelim.

Trump, Suriye’de Esad rejiminin devrilmesinde aslan payını Erdoğan’a verince Türkiye’de yandaşlar bayram ilen etti. Ama kısa süre içinde Colani’nin gerçek patronunun kim olduğu ortaya çıktı. İsrail ve ABD tüm oyunu domine etti. İngiltere ve Fransa geriden gelerek Suriye’de çok daha etkin bir pozisyon aldı. Ankara ise hâlâ Suriye’de kendine yer açma gayretinde.

Suriye’de Kürt varlığı yasal statü edindi. Türkiye’nin ne kadar itiraz ettiği konu başlığı varsa adım adım hayata geçirildi. Öcalan’ın çağrısıyla PKK’nın silah bırakması bile Ankara karşısında Kürtlerin Suriye’deki elini çok güçlendirdi. Hatırlanacağı gibi Müslim Abdi’nin konuya dair ilk açıklaması “Türkiye’nin bizi tehdit görmesinin gerekçesi kalmadı” olmuştu. Suriye’de yapılan ikili üçlü anlaşmalar, İsrail’in sahada artan varlığı, Türkiye’ye sınırlarını hatırlatırken Colani üzerindeki etkisini bile azalttı. O kadar ki Suriye’de çalışmak isteyen Türkiyeli iş insanları bile geçici hükümetin tutumundan rahatsız oldular.

Aynı tarihlerde Filistin sorunu tamamen unutuldu. Dozajı her konuşmada biraz daha düşen metinler içinde kendine ancak yer bulabildi.

Ortaklıkta kahraman edasıyla dolaşan Hakan Fidan’ın tüm havasının Kıbrıs konusunda yaşanan gelişmelerle........

© Birgün