Türkiye’yi bugün, 35 yıl öncesinde marjinal sayılabilecek iki sağ parti yönetiyor. Bugün iktidarda olan, hatta bir rejim kurmuş olan MHP ve AKP esas ivmesini 1990’ların ortasından sonra yakaladı. Önceki seçimlerde her dönem dolgu malzemesi olarak görülen partilerdi. 1980 öncesinde Süleyman Demirel’in Adalet Partisi’nin Milliyetçi Cephe hükümetleri içinde yer alarak kendilerine alan açmışlardı. Darbe öncesi yapılan son genel seçim olma özelliği taşıyan 5 Haziran 1977 seçiminde MSP’nin oyu yüzde 8,6 iken MHP yüzde 6,4’te kalmıştı. Son genel seçim olan 14 Mayıs 2023’te ise tablo çok farklıydı. Bu seçimde MHP yüzde 10 alırken, AKP’nin oyu yüzde 36,1 civarında kaldı. Bu iki partinin yüzde 50’lere yaklaştığı dönemler bile oldu.

Türkiye’de bu iki partinin yükselişi açıklanmaya muhtaç bir durum. Özellikle ABD ve Batı ülkelerinin desteği bir yere not edilmekle birlikte, tek başına açıklamaya yetmeyeceğini söylemek gerekiyor. Dışarıdan desteklenen bu iki parti, Türkiye’nin baskı ve şiddet yılları olarak ifade edilebilecek bir iklimde palazlandı. MHP özellikle PKK karşıtlığı, hatta düşmanlığı üzerinden kendine taban bulurken, gençler arasında da etkili oldu. AKP ve öncülü Refah Partisi ise esas olarak Batı ve İsrail karşıtlığı üzerinden muhafazakâr kesimlere seslendi. Bu iki parti yaklaşık 40 yıldır bu siyasi çizgiyi devam ettirdi. Aslında sadece bu iki parti değil, genel olarak “sağ” da bu doğrultuda ilerledi.

Ancak şimdi durum değişti. İki parti ve liderleri, 40 yıldır izledikleri siyasetten keskin dönüşler yaptılar ya da yapmak zorunda kaldılar.........

© Birgün