İzmir Devlet Tiyatrosu’nun bu mevsim sergilemeye başladığı “Rembetiko Efsanesi” ele aldığı temanın önemi ve öz-biçim ilişkisindeki tutarlılıkla yılın en başarılı yapımlarından biri. Yunan sinemasının usta yönetmenlerinden Costas Ferris’in İstanbul ve İzmir festivallerinde gösterilen “Rembetiko” filminin sahne uyarlaması olan oyunu dilimize tiyatromuzun usta yazar-yönetmenlerinden Başar Sabuncu aktarmış. Bu etkileyici müzikali Murat Çıdamlı sahneye koymuş. Bağımsızlık savaşımızın son günlerinde İzmir’de ‘Cafe Aman’da çalışan bir grup müzisyenin İzmirli diğer Rumlarla birlikte Yunanistan’a kaçmaları, Pire limanında bir göçmen kampına yerleşmeleri, Yunanlı bir gazino patronunun onları meyhanesinde müzik yapmaya daveti ile başlayan oyunun ana kahramanı Marika adlı bir şarkıcı. Bir kıskançlık krizi sonucu babası tarafından annesi öldürülmüş, babası hapse düşmüş bir kızın acılarla dolu yaşam öyküsüne, yaşamına giren erkeklerle ilişkisine tanık oluyoruz oyun boyunca. Oyun kişilerini iyi ya da kötü olarak nitelendirmek mümkün değil. Hepsi de aynı yazgının kurbanları…

Çok kültürlü bir toplumda mutlu yaşamış, emperyalistlerin çıkarlarına hizmet eden Yunan politikacıların İzmir’i işgal kararı ve Türk ordusunun zaferi sonucu yurtlarını terk etmek zorunda kalmış bu insanlar Yunan toplumu tarafından da dışlanmaktan, ‘Türk tohumu’ olarak nitelendirilmekten kurtulamıyor. Tek sığınakları, Anadolu’dan getirdikleri müzikleri Rembetiko’yu yorumladıkları meyhaneler, gazinolar oluyor. Ne var ki, yıllar içinde yükselen milliyetçiliğin ve -paradoksal biçimde- Amerikan kültürünün etkisiyle, bu müzik popülerliğini kaybediyor; yeni kuşaklar rembetiko’yu........

© Birgün