Geçen hafta, sinemalarımızda gösterime giren filmlerde nitelikli film oranının yüzde 15 civarında olduğundan söz etmiştim (242 film içinde 35). Ülkemizde izlenebilen platformlarda bir yıl içinde gösterilen 456 film arasında -nitelikli film arayışındaki seyircinin beğenisine hitap edebilecek- 42 film bulabildim. Birkaç film gözümden kaçmış olabilir ama toplam filmlerin ancak yüzde 10’unu oluşturuyor bu sayı. Üstelik bu oran her platform için geçerli değil. Sinemalarımızda gösterime giren filmlerin önemli bir kısmının aynı dağıtımcılar (Başka Sinema ve Bir Film) tarafından sunulması gibi, platformlarda gösterilen nitelikli filmlerin önemli bir oranı tek bir platformda yer alıyor. Bu durum en geniş seyirci kesimine hitap edecek bir repertuvar oluşturma çabasının sonucu hiç kuşkusuz. Bilmiyorum, medya ve eğitim alanlarında sanatı görmezden gelenlerin sorumluluğunu vurgulamaya gerek var mı? Bu ortamda, yerel yönetimlerin sanat sinemaları ile nitelikli seyirci yetiştirme görevini üstlenmesi doğru olmaz mı?

Ortamın serbest pazar ekonomisinin acımasız kurallarına teslim edilmesi, içinde bulunduğumuz kültürel yoksulluğun giderek daha vahim boyutlara ulaşması sonucunu doğuruyor. Tabi ki, yaşadığımız kriz günlerinde işinden evine dönen bireylerin ‘kafa dağıtmak’ için avantür ya da gerilim filmlerine yönelme ihtiyacını göz ardı etmiyorum. Ama bu türlerin de görece seviyeli yapımları olduğu unutulmasın… Amacım daha iyi, daha nitelikli yapımlar arayan seyirciye yardımcı olmak. Yumurta mı tavuktan, tavuk mu yumurtadan çıkar tartışmasına girmeden…

Platformların yükselişinin temelinde, ekonomik koşullar (dövizdeki yükseliş ve bunun doğal bir sonucu olarak bilet fiyatlarındaki yükseliş) nedeniyle seyircinin sinema salonlarından uzaklaşması yatıyor. Uzun yıllar sinemanın en büyük rakibi olan televizyon kanallarında film yerine her akşam en az bir dizi gösterilmesi........

© Birgün